Jeden z najbardziej znanych na świecie polskich artystów. Urodził się w 1930 w Warszawie. W latach 1950 – 56 studiował w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Kazimierza Tomorowicza. Zajmuje się malarstwem opartym na motywach surrealizmu, rysunkiem i poezją. Tworzy unikatowe książki artystyczne, które od początku do końca wykonuje sam (maluje, wycina, zszywa, wykleja i wypełnia cytatami z klasyków kultury). W swoich kompozycjach malarz łączy skomplikowane formy geometryczne, cyfry, litery, akcenty figuratywne (m.in. postacie zwierząt, wizerunki kobiet), które tworzą tajemniczą, erudycyjną całość.
Zbigniew Makowski, Patrzaj jako śnieg się bieli… (Jan Kochanowski), 1982 
Zbigniew Makowski, Vas, akryl, płótno, 1992 
Zbigniew Makowski, Fons, akryl, płótno, 2003 
Zbigniew Makowski, Moly vocant superi, akryl, płótno, 2003 
Zbigniew Makowski, Geraldine, akryl, płótno, 2003 
Zbigniew Makowski, Giordano Bruno-Leonardo da Vinci, 2003