Pałac został zbudowany w latach 1862-1864, w charakterystycznym dla epoki romantyzmu stylu historyzującym, który w swobodny sposób łączy elementy architektury dawno minionych czasów. Głównym motywem dekoracji architektonicznej pałacu są półkoliście zwieńczone arkady, które pojawiają się w obramieniach okien – łączonych w biforia i triforia – oraz w formie ozdobnego gzymsu, który biegnie pod okapem dachu wokól całego budynku.
Tablica pamiątkowa poświęcona gen. Zygmuntowi Piaseckiemu. 
Zachowany słupek balustrady tarasu. 
Jedna z oryginalnych głowic wykorzystanych w odtworzonym portyku. 
Taras nad frontowym wejściem. 
Okna klatki schodowej zniszczonych wachlarzowych schodów. 
Ryzalit wschodni z charakterystycznym szczytem. 
Elewacja wschodnia od strony folwarku. 
Wejście do piwnicy. 
Charakterystyczne zwieńczenie ryzalitu z arkadkowym gzymsem. 
Okna na parterze tworzące triforium. 
Arkadowy portyk przed wejściem głównym. 
Detal gzymsu wzdłuż okapu. 
Wejście od strony wschodniej. 
Triforium