1. Bitwa pod Raśną
(21-24.8.1915, podoficer w 1 Pułku Ułanów Beliny)
7 PUŁK UŁANÓW LUBELSKICH WOJSKA POLSKIEGO
Po uwolnieniu z obozu w końcu października 1918 r. na rozkaz rtm. Janusza Głuchowskiego ppr. Zygmunt Piasecki rozpoczyna organizację 1 szwadronu pułku jazdy w Lublinie (3 Pułk Ułanów, przemianowany 30 grudnia 1918 na 7 Pułk Ułanów Lubelskich), którego został dowódcą w randze porucznika kawalerii. „Lublin był «Mekką» Beliniaków. Zajmowali go zbrojnie w dniu 30 lipca 1915 r., urzekała ich serdeczna atmosfera miejscowego społeczeństwa, witającego z rozczuleniem polskich ułanów, strojnych – jak ci z czasów Napoleona i 31-go roku – w amarantowe rabaty i ozdobne czaka. Szeregi Pułku zasilili niezwłocznie liczni ochotnicy z Lublina i okolicy, a później, gdy losy wojny rzuciły Legiony do walki nad Wieprz, za Bug i na Wołyń, Lublin stał się ośrodkiem najczulszej opieki dla rannych i chorych, przybywających z frontu oraz dla ozdrowieńców, powracających na pola walki. Toteż z entuzjazmem przyjęli Beliniacy fakt, że jeden z pułków powstających z ich oddziału legionowego, rozpoczyna formowanie się w Lublinie. Sypnęła się doń hurmem stara wiara na zbiórkę, zwoływana dźwiękiem «złotego rogu» ziszczającym prorocze słowa pieśni Drużyn Strzeleckich z 1914 r. – «Z trudu naszego i znoju Polska powstanie by żyć». Euforia patriotyczna, która ogarniała społeczeństwo w obliczu nrastających z szybkością lawiny objawów rozkładu władz austriackich i wojska, stwarzała idealne warunki dla akcji formowania zrębów Pułku. Toteż, gdy ppr. Piasecki przybył ze swą grupą Beliniaków w dniu 21 października do Lublina, nawiązał bez trudu, poczynając od dnia następnego, pierwsze kontakty z mieszkającymi w mieście i w okolicy żołnierzami pułku Beliny. Przy ich pomocy zorganizował miejsca zbiórki dla zgłaszających się ochotników i tymczasowe pomieszczenia dla doprowadzonych koni”. [KD]
Jako dowódca szwadronu nowo powołanego Pułku walczy z Ukraińcami na froncie pod Rawą Ruską, następnie z bolszewikami na frocie Litewsko-Białoruskim. Doskonały bojowy dowódca, wyróżnia się szczególnie w szarży pod Berdówką.